O co
właściwie
nam chodzi?
strona ks. Wojciecha Węgrzyniaka
Wojciech Węgrzyniak
Pochodzę z Podhala a dokładnie z Mizernej. Jestem księdzem od 6 czerwca 1998 roku. Przez pierwsze 3 lata kapłaństwa byłem wikariuszem w Krakowie na os. Ruczaj. Potem wyjechałem za granicę.
Pięć lat spędziłem na studiach w Rzymie, trzy następne w Jerozolimie. Od października 2009 roku pracuję na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie. Moja specjalność to nauki biblijne a dokładniej Stary Testament. Mieszkam przy Kolegiacie św. Anny w Krakowie, starając się pomagać również w duszpasterstwie.
Planowane rekolekcje
2013
Dla kapelanów Wojska Polskiego, Częstochowa, 23-26.09
WSD Radom, 3-8.12
Duszpasterstwo Akademickie, Kraków, U Dobrego, 15-18.12
Bęczarka, 20-22.12
2014
Duszpasterstwo Akademickie Most, wielkopostne, Wrocław, 5-8.03
Duszpasterstwo Akademickie u Brata, wielkopostne, Kraków, 30.03-2.04
Parafialne wielkopostne, Kwaczała, 6-9.04
Kapłańskie, Ziemia Święta, sierpień/wrzesień
WSD Łomża, koniec września
Parafialne - Niepołomice, koniec października
2015
Rekolekcje o Słowie Bozym, Krościenko, ferie zimowe (5 dni)
Parafialne wielkopostne - Kraków - św. Jadwigi
Parafialne adwentowe - Jaworzno-Szczakowa
2016
Parafialne wielkopostne - Chrzanów-Kościelec
2017
Parafialne wielkopostne (V Niedz. Wlk.Postu)- Sułkowice
2018
Parafialne wielkopostne (V Niedz. Wlk.Postu)- Nowy Targ, św. Katarzyny
Wygłoszone rekolekcje
1998
Parafialne wielkopostne – Kwaczała, marzec
ONŻ O st. - Bystra Podhalańska, sierpień
1999
ONŻ I st. - Babice, lipiec
Ewangelizacyjne - Młoszowa-Chrzanów, październik
2000
Misje parafialne - Kraków, Piaski Nowe, 26.03-2.04 (wraz z ks. Janem Nowakiem)
ONŻ II st. - Groń, lipiec
Dla młodzieży - Kraków, Kurdwanów, 24-27.09
Parafialne adwentowe - Niegowić, grudzień
2001
Parafialne wielkopostne - Dębno, marzec
Parafialne wielkopostne - Frydman, marzec
Dla Liceum Męskiego oo. Cystersów - Kraków, Szklane Domy, 9-11.04
ONŻ III st. (ogólnopolskie) - Kraków, lipiec
2002
ONŻ O st. - Osieczany, lipiec
2003
Parafialne wielkopostne - Dębno, 13-16.04.2003
Parafialne adwentowe - Kraków, os. Ruczaj, 17-20.12
Parafialne adwentowe – Krempachy, 20-23.12
2004
Dla I LO w Krakowie, marzec
Parafialne wielkopostne - Niedzica, 28.03-31.03
Parafialne wielkopostne - Raba Wyżna, 4-7.04
Parafialne adwentowe - Kraków, Prądnik Czerwony (Jana Chrzciciela), 19-22.12
2005
Parafialne wielkopostne - Nowy Targ, św. Katarzyny, 12-18.03
Parafialne wielkopostne - Dębno, marzec
2006
Dla szkół średnich w Wieliczce, marzec
Dla inteligencji - Myślenice, marzec
Parafialne wielkopostne - Harklowa, kwiecień
2009
Parafialne adwentowe - Kraków, os. Ruczaj, 12-15.12.2009
Dla Stowarzyszenia Civitas Christiana - Kraków, Łagiewniki, 4.12.2009
2010
Parafialne wielkopostne - Kacwin, 17-20.02
Dla VIII LO w Krakowie, 8-10.03
Dla młodzieży i nie tylko - Kraków, kościół Miłosierdzia Bożego, 9-11.03 (pomoc włoskiej Szkole Ewangelizacji „Sentinelle del Mattino di Pasqua”)
W Bazylice Mariackiej (Parafialne wielkopostne i dla Bezdomnych), Kraków, 21-26.03
Dla pracowników nauki - Kraków, św. Anna, 28.03-1.04
Misje parafialne - Prostyń, 22-31.05
Dla przygotowujących się do Bierzmowania i młodzieży – Nowy Targ, 8-10.09
WSD Hosianum - Olsztyn, 27-29.09
Dla katechetów – Sokołów Podlaski, 15-17.10
Dla katechetów – Nurzec Stacja, 26-28.11
Dla rodziców - Kraków, Biały Prądnik (u ss. Duchaczek), 6-8.12
Dla Duszpasterstwa Akademickiego adwentowe – Warszawa, św. Anny, 12-15.12
2011
Dzień skupienia - WSD XX. Sercanów w Stadnikach, 19-20.01
Misje parafialne - Leńcze, 6-13.02
Dla Duszpasterstwa Akademickiego wielkopostne "Daj się zaprzęgnąć" - Kraków, św. Anny, 10-13.04.
Dzień skupienia "Między kobietą a Panem Bogiem" - WSD XX. Saletynów w Krakowie, 28-29.05.
Z okazji jubileuszu 500-lecia parafii p.w. Trójcy Świętej w Prostyni, 18-20.06.
WSD Drohiczyn, 28.09-2.10.
Kapłańskie - Ziemia Święta, 3-12.11
Dla XX. Chrystusowców z Misji Polskiej - Bochum, 20-21.11
Parafialne adwentowe - Kraków, MB Ostrobramskiej, 11-13.12
2012
WSD Kraków, 21-25.02
Parafialne wielkopostne - Kraków, Dobrego Pasterza, 25-28.03
Dla kapłanów rocznika święceń 1982, Maniowy 9-12.04
Parafialne, przed peregrynacją Obrazu Jezusa Miłosiernego - Maniowy, 17-20.05
Dla katechetów diec. Bielsko-Żywieckiej - Pogórze, 29.06-1.07
WSD Katowice, 26-30.09
Parafialne, przed peregrynacją Obrazu Jezusa Miłosiernego - Chrzanów, św. Mikołaja, 4-7.11
Dla katechetów archidiec. Krakowskiej - Zakopane, 15-17.11
Dla katechetów archidiec. Krakowskiej - Zakopane, 7-9.12
Dla Duszpasterstwa Akademickiego, adwentowe - Radom, 9-12.12
2013
Dla katechetów archidiec. Krakowskiej - Zakopane, 7-9.02
Parafialne wielkopostne - Linz, 15-17.02
Dzień skupienia - Wiedeń, 17.02
Dla pedagogów i wychowawców - Kraków, Bazylika św. Floriana, 18-20.02
Dla katechetów archidiec. Krakowskiej - Zembrzyce, 7-9.03
Parafialne wielkopostne - Katedra Wawelska, 24.02/3.03/10.03
Duszpasterstwo Akademickie - Kraków, św. Szczepan, 10-13.03
Dla nauczycieli - Kielce, 14-16.03
Dla Sióstr Urszulanek - Rybnik, 1-3.05
Dla XX. Chrystusowców z Misji Polskiej - Bochum, 8.06
Życiorys
(z 24.02.2011 na potrzeby nostryfikacji dyplomu doktorskiego)
Urodziłem się 21 marca 1973 w Niedzicy jako najmłodsze dziecko Władysława Węgrzyniaka i Wiktorii z domu Zązel. W latach 1973-1977 mieszkałem w Maniowach a następnie w Mizernej, gdzie część rodziny mieszka do tej pory.
Po ukończeniu w 1988 roku Szkoły Podstawowej w Kluszkowcach uczęszczałem do I LO im. Seweryna Goszczyńskiego w Nowym Targu. W roku szkolnym 1990/1991 zakwalifikowałem się do III stopnia XVII Olimpiady Geograficznej, natomiast w roku 1991/1992 zostałem finalistą XVIII Olimpiady Geograficznej i I Olimpiady Nautologicznej oraz dotarłem do II stopnia Olimpiady Historycznej.
Egzamin dojrzałości uzyskałem w 1992 r., po czym wstąpiłem do Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie, rozpoczynając tym samym przygotowanie do kapłaństwa i studia na Papieskiej Akademii Teologicznej.
Święcenia diakonatu otrzymałem 8 maja 1997 roku w Skomielnej Białej. Zgodnie z wytycznymi formacji seminaryjnej ostatni rok przed święceniami kapłańskimi spędziłem w Kwaczale, ucząc religii w szkole podstawowej i pomagając w parafii jako diakon.
W 1998 roku uzyskałem magisterium z teologii na podstawie pracy napisanej pod kierunkiem o. Augustyna Jankowskiego OSB zatytułowanej Κoinonia z Bogiem w Pierwszym Liście Jana Apostoła. W tym samym roku, 6 czerwca otrzymałem święcenia kapłańskiego z rąk kard. Franciszka Macharskiego.
W latach 1998-2001 pełniłem funkcję wikariusza w par. Zesłania Ducha Świętego w Krakowie na os. Ruczaj, m.in. ucząc religii w Szkołach Podstawowych 151 i 158 oraz w Gimnazjum nr 23. W roku akademickim 2000/2001 odbyłem studia licencjackie na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie zwieńczone tytułem licencjata z teologii ze specjalnością biblijną. Praca magisterska została uznana za licencjacką. Promotorem był o. Augustyn Jankowski OSB.
W latach 2001-2006 studiowałem w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie. W roku akademickim 2003/2004 byłem reprezentantem studentów Europy Środkowo-Wschodniej oraz członkiem senatu akademickiego tegoż instytutu. W czerwcu 2004 uzyskałem stopień licencjata z nauk biblijnych. Teza zatytułowana "En aletheia kai agape" (2 Gv 3). Richiamo al duplice comandamento nella lettera del Presbitero alla Signora eletta (“W miłości i prawdzie [2 J 3]. Wezwanie do podwójnego przykazania w liście Prezbitera do wybranej Pani”) została napisana pod kierunkiem Johannesa Beutlera SJ.
W latach 2004-2006 kontynuowałem studia w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie przygotowujące do doktoratu.
Od maja do lipca 2006 pracowałem w Sekretariacie Kardynała Metropolitalnej Kurii w Krakowie.
W październiku tego samego roku rozpocząłem studia doktoranckie we Franciszkańskim Studium Biblijnym w Jerozolimie, zamiejscowym Wydziale Nauk Biblijnych i Archeologii Papieskiego Uniwersytetu Antonianum w Rzymie (Pontificia Universitas Antonianum. Facultas Scientiarum Biblicarum et Archaeologiae). W 2007 roku uzyskałem status Candidatus ad Doctoratum i rozpocząłem pracę nad tezą doktorskiej pod kierunkiem prof. Alviero Niccacci OFM (SBF, Jerozolima) i prof. G. Barbiero SDB (PIB, Rzym). Praca doktorska zatytułowana Lo stolto ateo. Studio dei Salmi 14 e 53 (“Głupi ateista. Studium Psalmów 14 i 53”) została obroniona 30 stycznia 2010 roku. Oprócz wspomnianych dwóch moderatorów, recenzentami pracy doktorskiej byli M. Pazzini OFM (SBF, Jerozolima) i A. Mello (SBF, Jerozolima). Ekstrakt pracy doktorskiej został opublikowany w lutym 2010 w Jerozolimie przez wydawnictwo Franciscan Press. Na tej podstawie uzyskałem dyplom Doktora Nauk Biblijnych i Archeologii, zatwierdzony przez władze Papieskiego Uniwersytetu Antonianum w Rzymie dnia 25 maja 2010 roku.
W czasie moich studiów zarówno w Rzymie jak i w Jerozolimie uczestniczyłem w różnych kursach językowych: jęz. włoskiego w Rzymie; jęz. angielskiego w Leicester, Maynooth, Londonie i Nowym Jorku; jęz. niemieckiego w Bonn i Salzburgu oraz jęz. francuskiego w Lyonie i w Angers. Ponadto w czasie wakacyjnym pomagałem w różnych parafiach i wspólnotach religijnych. Przede wszystkim we Włoszech (Roccagorga, Spadafora, Borgo san Donato, Pieve i Maresso), w Anglii (Leicester, Kirkham, Louth, Skegness i Londyn), w USA (Chicago i Nowy York), w Niemczech (Wesseling i Traunstein), we Francji (Lyon) a także w różnych parafiach na terenie Polski, gdzie wygłosiłem kilkanaście rekolekcji parafialnych.
Od 1 października 2009 roku zostałem zatrudniony na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie na stanowisku asystenta w Katedrze Egzegezy Starego Testamentu. Rok później zacząłem pełnić funkcję opiekuna Samorządu Studenckiego oraz opiekuna I roku teologii o specjalności katechetyczno-pastoralnej. W 2011 zostałem adiunktem tej samej katedry.
Od 2009 roku należę do Stowarzyszenia Biblistów Polskich.
Poza publikacją kilku artykułów z dziedziny biblijnej, wygłosiłem referaty na sympozjach w Krakowie (Łagiewniki, wrzesień 2008; UPJPII, kwiecień 2010), w Płocku (WSD, listopad 2009), w Lublinie (KUL, sierpień 2010) oraz wziąłem udział w konferencji naukowej na temat Księgi Psalmów w Oxfordzie (wrzesień 2010). Ponadto opublikowałem 4 tomy homilii i kazań.
Od końca września 2009 roku zamieszkałem przy Kolegiacie św. Anny w Krakowie z zadaniem pomocy duszpasterskiej w parafii, należąc jednocześnie do grupy trzech wykładowców z UPJPII, którzy zostali skierowani przez Metropolitę do sprawowania pieczy nad duszpasterstwem pracowników nauki miasta Krakowa.
W 2010 zostałem wybrany członkiem Rady Kapłańskiej Archidiecezji Krakowskiej.
How long? (Th/27/II)
Jerusalem, Nore Dame, 12th October 2006
Ask and you will receive.
I have asked God for one grace since 1986. Over 20 years. Almost every day. I have been asking and I didn’t receive. Not yet. Does Jesus say the truth?
“Ask and you will receive”.
Yes. I am sure.
Jesus said nothing about “how long” should I ask, seek and knock. Jesus said: You will receive, you will find, the door will be opened.
God knows the time and the place.
The best logic of the sick (Th/2/I)
Jerusalem, Notre Dame, 18th January 2007
“He had cured many and, as a result, those who had diseases were pressing upon him to touch him.”
It was a very good logic of the sick.
If my body is ill, I have to touch the body of the wealthy one.
If I am weak, I have to touch the strong body.
If I am sinner, I have to touch the body of the holy one.
It was a very good logic.
The body can be healed by the body.
We also have body and we also have different diseases.
Let us try to be in touch with Jesus.
Use your eyes to see the Blessed Sacrament.
Touch with your finger the Bible.
Put your foot on the floor in the church.
Prick up your ears to hears the voice of the prayer.
Sit down next to the people who receive Holy Communion.
Look in this world for the Body of Christ, because the Word became flesh.
Some practical truths (St/31/II)
Jerusalem, Notre Dame, 11st November 2006
Listening to today’s gospel we can learn some practical truths.
The first is about difficulty of the Scriptures.
The difficult places in the gospel, like today’s gospel, remind us the rule of saint Augustyn: If you have understood something in the Bible, put it into practice, if not, teach yourselves humility, and learn more about it. And if you learn more and you don’t understand yet, don’t lose courage! There will be always something too difficult for us, because God is greater than man.
The second is about consequence of the choice.
“No servant can serve two masters.” Jesus doesn’t speak theoretically. The Pharisees sneered at Jesus. Why? Saint Luke says: They loved money. So it was logically that if they loved money they had to sneer at Jesus, because its impossible to serve God and mammon. This rule works also nowadays. If we see that the people don’t serve God, we know they have to serve somebody else or something different. We can serve Mammon. There is no anthropological problem. A lot of people serve Mammon and live more or less well. But if we decide to serve the things are not God, we decide to live far from God. We can say. We are free in our choices, but we don’t have any influence on the consequences of the choice.
The last practical truth from today’s gospel is as follows.
The person who is trustworthy in very small matters is also trustworthy in great ones. Just one example. I can not understand why a lot of priests and nuns have illegal computer software. In Rom at Pontifical Biblical Institute study about 400 students, the majority are priests and the majority have got one very important program - Bible Works. It costs about 300$. I didn’t make accurate research, but I know only 3 students who bought this program. The others just copied it. For me they are simple thieves. They say: “Not. We don’t steal, we just don’t waste money”.
I don’t want to discuss with this kind of stupidity. What I want is to find small things in which we are dishonest. If we find it, we understand, why we have problems with the great mysteries of our life.
Wolf among sheep (Fr/14/I)
Louth, 10th July 2009
Jesus said: I am sending you out like sheep among wolves. Therefore I used to think: I am a sheep and the people who are against the Gospel are wolves. Yes. They are wolves. The people who laugh over God and church, who mock the commandments, who constantly speak against and against. I thought so.
But is it true? Maybe not.
Maybe I’m not a sheep, may be it is me who is a wolf, and the wolf among sheep. Maybe I want to tear apart the people who has different lifestyle, maybe I want to devour the others only because they don’t share my religious beliefs, maybe I want to destroy them showing that they are on a wrong way only because I need to be sure that I am on a right path.
Who am I?
Jesus says: You will be hated by all men, and not: You will hate.
How do I behave towards the people who are far away from my Christian life?
Who am I for them?
Sheep among wolves or wolf among sheep?
Prisoners (Fr/29/II)
Jerusalem, Notre Dame, 26th October 2006
In today’s readings we have two words that speak about prison and prisoner.
Saint Paul says: “I, a prisoner for the Lord”. In Greek we read desmios – somebody who is bound.
Jesus says: “Make an effort to settle the matter on the way: otherwise the constable throw you into prison”. In Greek we read fylake -the place where guarding is done, prison.
We have two prisons, and two kinds of prisoners – to be bound for Christ or to be bound by the people.
We can say, if we are not bound for Christ, we are bound by the people, by the world, by ourselves.
Everybody cries nowadays: I’m free! I want to be independent! No restrictions! No limits!
Actually, there is no problem of the freedom, because everybody is prisoner.
Whose prisoner are you? That is the question!
Problem with head (Fr/3/Lent)
Jerusalem, Notre Dame, 16th March 2007
Why is so important to know which is the first of all commandments?
Why one of the scribes wanted to know which is the greatest?
At first glance it is only a matter of curiosity or a matter of knowledge. But Jesus says to the scribe: You are not far from the Kingdom of God. Why? What did the scribe do to be not far from the Kingdom? He had knowledge of what is the most important.
We must say that it is very important to know the truth, to know what should I do today? What is the most important? What is the first? What is necessary? What is the greatest?
Maybe we are far from the Kingdom of God not because of our sins but because of our crummy knowledge. Not because we do wrongly, but because we know wrongly. Not because of our hands, but because of our head. I don’t think that the problem of the modern world is in the heart, because it seems that our ancestors were crueller than us. But they had probably better heads. That’s the reason why should we learn, why should we think, why should we meditate, why should we ask, why should we seek. Because we have to know not only the values but also the hierarchy of values.
Now when we know which is the first of all the commandments for Jesus, there is only one question:
Do you know which is the first of all the commandments for you?
Faith and Progress (Fr/3/I)
Jerusalem, Notre Dame, 26th January 2007
What is common in today’s two parables?
Both are speaking about the Kingdom of Heaven and both are speaking about the progress.
The land yields fruit, first the blade, then the ear, then the full grain in the ear. A mustard seed is the smallest. But once it is sown, it springs up and becomes the largest of plants.
I think in these parables we have one of the keys why the people leave the Church, God and faith.
The human being like progress. Yesterday I had 20 $ and today I have 40. So I see it works. It is a progress. My job yields a specific fruit. 6 years ago I knew two languages. Today I speak 4. So I see it works. My study is useful.
The people work when they see any progress.
If somebody has belived in God and after 10, 20, 40 years he doesn’t see any fruits he can say: It is senseless! It doesn’t work! Something is wrong! And he can stop to believe or to practice the faith.
Jesus says today: In the true Kingdom of God there is specific, real and visible progress.
If in my faith I don’t see any fruits surely there is not problem of the Gospel.
The Baptism of Caitlin
Kirkham, 16th July 2006
Mt 28: 18-20
Brothers and sisters in Christ! Dear Caitlin!
I would to say just some words, because this day - we can say without exaggeration - this day is maybe the most important in Caitlin’s life. Why?
At first, because the baptism removes the original sin and open the way to the salvation. Through the baptism we are sure to stay in the hands of God, to be cuddled to God’s heart, to be taken under God’s wing.
Secondly, the baptism opens the door of the church. Caitlin, you will never be alone. You will have not only mother and father, family and friends. A milliard Christians in the world are becoming today your friends, yours brothers and your sisters. Anywhere you will live, you can say to the other Christian in the name of Jesus Christ: “You are my relative, because in my and your body is the same blood, the blood of Jesus Christ, that he shed for us”.
Next, the baptism is the gate to the other sacraments. Caitlin, today you are about to get the key to the house, in which you will get great and wonderful gifts: Eucharist, reconciliation, confirmation, and not only these.
And the last word, Caitlin, the most important gift you are getting is the gift of the new life. Today you are starting adventure with Jesus, Mary, Angels and saint patrons. This is the adventure of faith, mystery, prayer, the beautiful and great traditions of the Church. This is the adventure to live in Christ.
Dear Caitlin’s parents, friends, brothers and sister!
The church is giving today the great gift to Caitlin.
We wish that she will discover this gift, will take it into her heart and never will regret this holy moment.
Is Jesus a King? (34B)
Jerusalem-Notre Dame, 26th November 2006
Dear Christians,
The truth about Christ the King is from one side very evident.
This is the side of the Bible, The Bible understood as The Old and New Testament.
We have read a reading from the book of the Prophet Daniel. He describes a Son of man who received dominion, glory and kingship. All peoples and nations serve him and his kingship shall not be destroyed.
The prophet Daniel didn’t know yet who was a Son of Man. This question was for the saint John just resolved. He writes in the book of Revelation that Jesus Christ is the faithful witness, the firstborn of the dead and ruler of the kings of the earth.
Jesus himself didn’t want to say directly to Pilate: Yes, I am king. But he said it in other words: “My kingdom does not belong to this world”, “My kingdom is not here”, “You say I am a king”.
So, everybody who reads the Bible, especially the New Testament he is sure: Jesus Christ is King of kings and Lord of lords.
This is the side of the Bible. From this point of view the truth about Christ the King is evident and without doubts.
But there is the other side. The side that we can call Pilate’s side. This is the point of view of Jews, Muslims, Atheists, generally all who are not Christians. They see Jesus like Pilate, it means they see Jesus bound, week, strange, incomprehensible, They can not believe how this man can be king of kings, because there is no evidence for it. Half of all evidence come from the resurrection of Christ, but they don’t believe in the resurrection of Christ. Half of all evidence will come after our resurrection, but we still live.
We can not say: they are not intelligent. We can not say they are stupid. We can say they have the other eyes than we have and the other hearts than we have.
But there is also the third side in the thinking about Christ the King. This is mine and your point of view. All we know Jesus is King, but how somebody can be a King if he can not govern? Does Jesus rules over your decisions? Does Jesus govern your life? Am I really his servant or maybe I am rather his adviser? My and your heart is the field of the fight over the kingship of Christ. We decide in every moment of our daily life who is right: Pilate or Christ.
Dear Christians,
If we are not convinced that Jesus is really King of kings it is not because the Bible is wrong or because non-believers are right. It is because we speak like Jesus but we life like Pilate.
A lesson from the fig tree (33B)
Jerusalem-Notre Dame, 19th November 2006
It’s very difficult to explain all details of today’s gospel.
What can we say about the sun that will be darkened or about the moon that will not give its light?
In theory it’s easy. The sun still shines and the stars are still in the sky, so it is not yet the time of the Son of Man. But why does Jesus say “this generation will not pass away until all these things have taken place”? The generation of the time of Jesus passed away and the sun still shines. Should we understand “this generation” means the history of all humankind? Or rather we should interpret the great sings in another way. But in witch way?
Jesus says: “Learn a lesson from the fig tree. When you see these things happening, know that he is near”.But how can we learn from the fig tree, if we don’t understand properly what kind of these things Jesus is speaking about?
Today’s gospel becomes clear on the pragmatic level.
If you see great sings like earthquake, typhoon, a volcanic eruption or flood, try to see the Son of Man in these events! Because God is near, God is at the gates of all kind of troubles. He doesn’t leave man in the disaster.
If you don’t see great signs, try to see God in the small things!
If you don’t see the Son of Man coming in the clouds, try to see him on earth!
If you don’t see Jesus at the gates, try to see him in the inside of house!
If you don’t know that he is near, go and look for him there where he is always!
And where is he always?
“Heaven and earth will pass away, but my words will not pass away”. The Greek verb that describes “pass away” it’s verb that means “to come to an end and so no longer be there” or pass away in the sense lose force, become invalid. If the words of Jesus will not pass away, it means that his word are here, have force and are valid.
And if his words are here, we can find Jesus, because who speaks is near his own words.
The task for everybody is very clear.
Listen to the words of Jesus so that you can find himself.
Hear the words of Christ until you meet him.
Those who listen to the word of the Lord without meeting him are like donkeys: they carrie wine but drink water.