O co
właściwie
nam chodzi?
strona ks. Wojciecha Węgrzyniaka
Wojciech Węgrzyniak
Pochodzę z Podhala a dokładnie z Mizernej. Jestem księdzem od 6 czerwca 1998 roku. Przez pierwsze 3 lata kapłaństwa byłem wikariuszem w Krakowie na os. Ruczaj. Potem wyjechałem za granicę.
Pięć lat spędziłem na studiach w Rzymie, trzy następne w Jerozolimie. Od października 2009 roku pracuję na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie. Moja specjalność to nauki biblijne a dokładniej Stary Testament. Mieszkam przy Kolegiacie św. Anny w Krakowie, starając się pomagać również w duszpasterstwie.
Planowane rekolekcje
2013
Dla kapelanów Wojska Polskiego, Częstochowa, 23-26.09
WSD Radom, 3-8.12
Duszpasterstwo Akademickie, Kraków, U Dobrego, 15-18.12
Bęczarka, 20-22.12
2014
Duszpasterstwo Akademickie Most, wielkopostne, Wrocław, 5-8.03
Duszpasterstwo Akademickie u Brata, wielkopostne, Kraków, 30.03-2.04
Parafialne wielkopostne, Kwaczała, 6-9.04
Kapłańskie, Ziemia Święta, sierpień/wrzesień
WSD Łomża, koniec września
Parafialne - Niepołomice, koniec października
2015
Rekolekcje o Słowie Bozym, Krościenko, ferie zimowe (5 dni)
Parafialne wielkopostne - Kraków - św. Jadwigi
Parafialne adwentowe - Jaworzno-Szczakowa
2016
Parafialne wielkopostne - Chrzanów-Kościelec
2017
Parafialne wielkopostne (V Niedz. Wlk.Postu)- Sułkowice
2018
Parafialne wielkopostne (V Niedz. Wlk.Postu)- Nowy Targ, św. Katarzyny
Wygłoszone rekolekcje
1998
Parafialne wielkopostne – Kwaczała, marzec
ONŻ O st. - Bystra Podhalańska, sierpień
1999
ONŻ I st. - Babice, lipiec
Ewangelizacyjne - Młoszowa-Chrzanów, październik
2000
Misje parafialne - Kraków, Piaski Nowe, 26.03-2.04 (wraz z ks. Janem Nowakiem)
ONŻ II st. - Groń, lipiec
Dla młodzieży - Kraków, Kurdwanów, 24-27.09
Parafialne adwentowe - Niegowić, grudzień
2001
Parafialne wielkopostne - Dębno, marzec
Parafialne wielkopostne - Frydman, marzec
Dla Liceum Męskiego oo. Cystersów - Kraków, Szklane Domy, 9-11.04
ONŻ III st. (ogólnopolskie) - Kraków, lipiec
2002
ONŻ O st. - Osieczany, lipiec
2003
Parafialne wielkopostne - Dębno, 13-16.04.2003
Parafialne adwentowe - Kraków, os. Ruczaj, 17-20.12
Parafialne adwentowe – Krempachy, 20-23.12
2004
Dla I LO w Krakowie, marzec
Parafialne wielkopostne - Niedzica, 28.03-31.03
Parafialne wielkopostne - Raba Wyżna, 4-7.04
Parafialne adwentowe - Kraków, Prądnik Czerwony (Jana Chrzciciela), 19-22.12
2005
Parafialne wielkopostne - Nowy Targ, św. Katarzyny, 12-18.03
Parafialne wielkopostne - Dębno, marzec
2006
Dla szkół średnich w Wieliczce, marzec
Dla inteligencji - Myślenice, marzec
Parafialne wielkopostne - Harklowa, kwiecień
2009
Parafialne adwentowe - Kraków, os. Ruczaj, 12-15.12.2009
Dla Stowarzyszenia Civitas Christiana - Kraków, Łagiewniki, 4.12.2009
2010
Parafialne wielkopostne - Kacwin, 17-20.02
Dla VIII LO w Krakowie, 8-10.03
Dla młodzieży i nie tylko - Kraków, kościół Miłosierdzia Bożego, 9-11.03 (pomoc włoskiej Szkole Ewangelizacji „Sentinelle del Mattino di Pasqua”)
W Bazylice Mariackiej (Parafialne wielkopostne i dla Bezdomnych), Kraków, 21-26.03
Dla pracowników nauki - Kraków, św. Anna, 28.03-1.04
Misje parafialne - Prostyń, 22-31.05
Dla przygotowujących się do Bierzmowania i młodzieży – Nowy Targ, 8-10.09
WSD Hosianum - Olsztyn, 27-29.09
Dla katechetów – Sokołów Podlaski, 15-17.10
Dla katechetów – Nurzec Stacja, 26-28.11
Dla rodziców - Kraków, Biały Prądnik (u ss. Duchaczek), 6-8.12
Dla Duszpasterstwa Akademickiego adwentowe – Warszawa, św. Anny, 12-15.12
2011
Dzień skupienia - WSD XX. Sercanów w Stadnikach, 19-20.01
Misje parafialne - Leńcze, 6-13.02
Dla Duszpasterstwa Akademickiego wielkopostne "Daj się zaprzęgnąć" - Kraków, św. Anny, 10-13.04.
Dzień skupienia "Między kobietą a Panem Bogiem" - WSD XX. Saletynów w Krakowie, 28-29.05.
Z okazji jubileuszu 500-lecia parafii p.w. Trójcy Świętej w Prostyni, 18-20.06.
WSD Drohiczyn, 28.09-2.10.
Kapłańskie - Ziemia Święta, 3-12.11
Dla XX. Chrystusowców z Misji Polskiej - Bochum, 20-21.11
Parafialne adwentowe - Kraków, MB Ostrobramskiej, 11-13.12
2012
WSD Kraków, 21-25.02
Parafialne wielkopostne - Kraków, Dobrego Pasterza, 25-28.03
Dla kapłanów rocznika święceń 1982, Maniowy 9-12.04
Parafialne, przed peregrynacją Obrazu Jezusa Miłosiernego - Maniowy, 17-20.05
Dla katechetów diec. Bielsko-Żywieckiej - Pogórze, 29.06-1.07
WSD Katowice, 26-30.09
Parafialne, przed peregrynacją Obrazu Jezusa Miłosiernego - Chrzanów, św. Mikołaja, 4-7.11
Dla katechetów archidiec. Krakowskiej - Zakopane, 15-17.11
Dla katechetów archidiec. Krakowskiej - Zakopane, 7-9.12
Dla Duszpasterstwa Akademickiego, adwentowe - Radom, 9-12.12
2013
Dla katechetów archidiec. Krakowskiej - Zakopane, 7-9.02
Parafialne wielkopostne - Linz, 15-17.02
Dzień skupienia - Wiedeń, 17.02
Dla pedagogów i wychowawców - Kraków, Bazylika św. Floriana, 18-20.02
Dla katechetów archidiec. Krakowskiej - Zembrzyce, 7-9.03
Parafialne wielkopostne - Katedra Wawelska, 24.02/3.03/10.03
Duszpasterstwo Akademickie - Kraków, św. Szczepan, 10-13.03
Dla nauczycieli - Kielce, 14-16.03
Dla Sióstr Urszulanek - Rybnik, 1-3.05
Dla XX. Chrystusowców z Misji Polskiej - Bochum, 8.06
Życiorys
(z 24.02.2011 na potrzeby nostryfikacji dyplomu doktorskiego)
Urodziłem się 21 marca 1973 w Niedzicy jako najmłodsze dziecko Władysława Węgrzyniaka i Wiktorii z domu Zązel. W latach 1973-1977 mieszkałem w Maniowach a następnie w Mizernej, gdzie część rodziny mieszka do tej pory.
Po ukończeniu w 1988 roku Szkoły Podstawowej w Kluszkowcach uczęszczałem do I LO im. Seweryna Goszczyńskiego w Nowym Targu. W roku szkolnym 1990/1991 zakwalifikowałem się do III stopnia XVII Olimpiady Geograficznej, natomiast w roku 1991/1992 zostałem finalistą XVIII Olimpiady Geograficznej i I Olimpiady Nautologicznej oraz dotarłem do II stopnia Olimpiady Historycznej.
Egzamin dojrzałości uzyskałem w 1992 r., po czym wstąpiłem do Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie, rozpoczynając tym samym przygotowanie do kapłaństwa i studia na Papieskiej Akademii Teologicznej.
Święcenia diakonatu otrzymałem 8 maja 1997 roku w Skomielnej Białej. Zgodnie z wytycznymi formacji seminaryjnej ostatni rok przed święceniami kapłańskimi spędziłem w Kwaczale, ucząc religii w szkole podstawowej i pomagając w parafii jako diakon.
W 1998 roku uzyskałem magisterium z teologii na podstawie pracy napisanej pod kierunkiem o. Augustyna Jankowskiego OSB zatytułowanej Κoinonia z Bogiem w Pierwszym Liście Jana Apostoła. W tym samym roku, 6 czerwca otrzymałem święcenia kapłańskiego z rąk kard. Franciszka Macharskiego.
W latach 1998-2001 pełniłem funkcję wikariusza w par. Zesłania Ducha Świętego w Krakowie na os. Ruczaj, m.in. ucząc religii w Szkołach Podstawowych 151 i 158 oraz w Gimnazjum nr 23. W roku akademickim 2000/2001 odbyłem studia licencjackie na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie zwieńczone tytułem licencjata z teologii ze specjalnością biblijną. Praca magisterska została uznana za licencjacką. Promotorem był o. Augustyn Jankowski OSB.
W latach 2001-2006 studiowałem w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie. W roku akademickim 2003/2004 byłem reprezentantem studentów Europy Środkowo-Wschodniej oraz członkiem senatu akademickiego tegoż instytutu. W czerwcu 2004 uzyskałem stopień licencjata z nauk biblijnych. Teza zatytułowana "En aletheia kai agape" (2 Gv 3). Richiamo al duplice comandamento nella lettera del Presbitero alla Signora eletta (“W miłości i prawdzie [2 J 3]. Wezwanie do podwójnego przykazania w liście Prezbitera do wybranej Pani”) została napisana pod kierunkiem Johannesa Beutlera SJ.
W latach 2004-2006 kontynuowałem studia w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie przygotowujące do doktoratu.
Od maja do lipca 2006 pracowałem w Sekretariacie Kardynała Metropolitalnej Kurii w Krakowie.
W październiku tego samego roku rozpocząłem studia doktoranckie we Franciszkańskim Studium Biblijnym w Jerozolimie, zamiejscowym Wydziale Nauk Biblijnych i Archeologii Papieskiego Uniwersytetu Antonianum w Rzymie (Pontificia Universitas Antonianum. Facultas Scientiarum Biblicarum et Archaeologiae). W 2007 roku uzyskałem status Candidatus ad Doctoratum i rozpocząłem pracę nad tezą doktorskiej pod kierunkiem prof. Alviero Niccacci OFM (SBF, Jerozolima) i prof. G. Barbiero SDB (PIB, Rzym). Praca doktorska zatytułowana Lo stolto ateo. Studio dei Salmi 14 e 53 (“Głupi ateista. Studium Psalmów 14 i 53”) została obroniona 30 stycznia 2010 roku. Oprócz wspomnianych dwóch moderatorów, recenzentami pracy doktorskiej byli M. Pazzini OFM (SBF, Jerozolima) i A. Mello (SBF, Jerozolima). Ekstrakt pracy doktorskiej został opublikowany w lutym 2010 w Jerozolimie przez wydawnictwo Franciscan Press. Na tej podstawie uzyskałem dyplom Doktora Nauk Biblijnych i Archeologii, zatwierdzony przez władze Papieskiego Uniwersytetu Antonianum w Rzymie dnia 25 maja 2010 roku.
W czasie moich studiów zarówno w Rzymie jak i w Jerozolimie uczestniczyłem w różnych kursach językowych: jęz. włoskiego w Rzymie; jęz. angielskiego w Leicester, Maynooth, Londonie i Nowym Jorku; jęz. niemieckiego w Bonn i Salzburgu oraz jęz. francuskiego w Lyonie i w Angers. Ponadto w czasie wakacyjnym pomagałem w różnych parafiach i wspólnotach religijnych. Przede wszystkim we Włoszech (Roccagorga, Spadafora, Borgo san Donato, Pieve i Maresso), w Anglii (Leicester, Kirkham, Louth, Skegness i Londyn), w USA (Chicago i Nowy York), w Niemczech (Wesseling i Traunstein), we Francji (Lyon) a także w różnych parafiach na terenie Polski, gdzie wygłosiłem kilkanaście rekolekcji parafialnych.
Od 1 października 2009 roku zostałem zatrudniony na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie na stanowisku asystenta w Katedrze Egzegezy Starego Testamentu. Rok później zacząłem pełnić funkcję opiekuna Samorządu Studenckiego oraz opiekuna I roku teologii o specjalności katechetyczno-pastoralnej. W 2011 zostałem adiunktem tej samej katedry.
Od 2009 roku należę do Stowarzyszenia Biblistów Polskich.
Poza publikacją kilku artykułów z dziedziny biblijnej, wygłosiłem referaty na sympozjach w Krakowie (Łagiewniki, wrzesień 2008; UPJPII, kwiecień 2010), w Płocku (WSD, listopad 2009), w Lublinie (KUL, sierpień 2010) oraz wziąłem udział w konferencji naukowej na temat Księgi Psalmów w Oxfordzie (wrzesień 2010). Ponadto opublikowałem 4 tomy homilii i kazań.
Od końca września 2009 roku zamieszkałem przy Kolegiacie św. Anny w Krakowie z zadaniem pomocy duszpasterskiej w parafii, należąc jednocześnie do grupy trzech wykładowców z UPJPII, którzy zostali skierowani przez Metropolitę do sprawowania pieczy nad duszpasterstwem pracowników nauki miasta Krakowa.
W 2010 zostałem wybrany członkiem Rady Kapłańskiej Archidiecezji Krakowskiej.
Do Ruczajowskiego Wieczernika - 0
LIST DO CZŁONKÓW WSPÓLNOTY OAZY NOWEGO ŻYCIA
Przy Parafii Zesłania Ducha Świętego w Krakowie – os. Ruczaj
PAŹDZIERNIK 1998 r.
DROGI MŁODY PRZYJACIELU!
Mogłeś zostać sam w domu, mogłeś wybrać tysiące różnych hobby, zainteresowań i spotkań. Mogłeś, a jednak zechciałeś przyjść do Jezusa, do Jego uczniów, do wspólnoty oazowej Ruchu Światło-Życie. Dlatego w imieniu Jezusa mówię:
1. Dobrze, że jesteś!
Dobrze, że zdecydowałeś się na to, żeby w Twoim młodzieńczym czasie pytań, problemów, rozczarowań i nadziei nie zabrakło Jego – Twojego Pana. Dobrze, że zdecydowałeś się na formację swojego serca, że nie uważasz się za wystarczająco mądrego i chcesz posłuchać, co mówi do Ciebie animator, moderator, co mówi przyjaciel z grupy, co przede wszystkim mówi do Ciebie Bóg. Dobrze, że zdecydowałeś się na wspólne spotkania piątkowe i niedzielną Eucharystię. Bardzo dobrze, bo oto stoisz przed skarbem, którego „ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało”, stoisz przed Jezusem, a to jest Ktoś, kto wszystko zrobi, żebyś był człowiekiem szczęśliwym, nawet umrze na krzyżu.
2. Co jednak czynić, aby ten skarb należał do Ciebie?
Przede wszystkim musisz się zdecydować, czy zależy Ci naprawdę na Twoim szczęściu i czy naprawdę uważasz, że to szczęście pomoże odkryć Ci Oaza. Jeżeli tak, nie wolno Ci rezygnować bez przyczyny ze spotkań w małych grupach, nie wolno Ci na tych spotkaniach okazywać swojego egoizmu, przegadać całej godziny i wykpiwać swojego animatora. Animator jest dla ciebie przykładem. To od niego ucz się, jak posiąść skarb Jezusa.
Jeżeli naprawdę zależy Ci na Jezusie, nie opuszczaj piątkowych spotkań ani niedzielnej Eucharystii o 19.30. W każdy piątek miesiąca spotkania te będą rozpoczynać się o 19.30. Natomiast w III piątek miesiąca będziemy razem z ministrantami i scholą o 18.00 dziękować Panu, że tworzymy dla Jezusa wspaniały bukiet kwitnących wiarą serc. Może na tych spotkaniach będzie nuda wżerała się do Twego serca, może powstanie myśl, że nie chcesz spotykać się z „pewnymi osobami”. Nie słuchaj pokusy. Szatan już się cieszy, że podważasz autorytet wspólnoty, że chcesz iść drogą swoich kaprysów i zażaleń.
Jeżeli naprawdę zależy Ci na Jezusie, nie szukaj czego innego na spotkaniach. Kiedy rozmawiasz na mszy św., kiedy przeszkadzasz na wspólnym spotkaniu, kiedy chcesz tylko zabawić się z przyjaciółmi w miłej atmosferze i nie zależy Ci na Nim, to nigdy Jezus nie zagości do Twego serca. Bo jakże On da Tobie łaskę i radość, skoro Ty w ogóle się Nim nie interesujesz? Szkoda czasu na prywatne interesy w ramach Oazy. Lepiej zostań w domu, gdybyś miał niszczyć ten dar, jaki niesie ze sobą chrześcijańska wspólnota.
Jeżeli naprawdę zależy Ci na Jezusie, bądź człowiekiem nowej kultury. Nie żuj gumy ani w kościele ani na spotkaniach, nie przeklinaj, bo nie jest to dowodem inteligencji, nie ubieraj się nieskromnie, bo będziesz odpowiadać za każdą złą myśl Twojego Przyjaciela. Jeżeli jesteś dziewczyną postaraj się o długą spódnicę czy sukienkę.
Jeżeli naprawdę zależy Ci na Jezusie, bądź Przyjacielem Twoich Przyjaciół. Każdy, kto należy do Oazy jest Twoim Przyjacielem. Masz prawo, aby wszędzie, gdziekolwiek Cię spotka, przywitał się z Tobą. Masz prawo do uśmiechu, przyjaznego słowa. Może starotestamentalne słowo szalom (tzn. pokój) będzie naszym pozdrowieniem. Nie wstydź się Przyjaciół z Oazy. To przecież dzięki nim Bóg mówi do Ciebie przez wspólnotę. Nie dopuszczaj myśli antypatycznych, nie mów: „ja jej nie ścierpię!”, nie szukaj dziury w całym, nie obgaduj, ani nie plotkuj. Czy naprawdę grzech obmowy przynosi ci szczęście? Przecież w tym człowieku jest Jezus! „Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych moich braci najmniejszych, mnieście uczynili”.
Jeżeli naprawdę zależy Ci na Jezusie, bądź przygotowany na to, że Oaza wymaga podjęcia 10 kroków. Już dziś zapytaj się, czy stać Cię na abstynencję, na rezygnację z papierosów, z niemoralnych czasopism i filmów? Czy stać Cię na codzienny namiot spotkania, na wyrzeczenia, na pokorę i upomnienia? Czy potrafiłbyś, mój naprawdę drogi Przyjacielu, z pokorą przyjąć opinię Księdza o tym, że nie nadajesz się do wspólnoty Oazowej, gdzie panuje miłość i przebaczenie? To są realia, które niesie ze sobą Oaza. To jest wspólnota dla ludzi duchowej elity. A Ciebie stać na nią! To jest trud, ale nie ma innej drogi do otrzymania skarbu Jezusa jak tylko poprzez krzyż.
Jeżeli naprawdę zależy Ci na Jezusie, zapytaj swego serca, co jest powodem tego, że nie jesteś jeszcze wzorowym oazowiczem? Może Twoi przyjaciele, którzy traktują to jako zabawę, może Twoja próżność, chęć podobania się innym, zaimponowania im? Wyrzuć to! Zerwij z tym! Lepiej stracić 10 tzw. przyjaciół niż jednego prawdziwego – Jezusa. Nie lękaj się! Tu chodzi o sprawę Twego życia lub śmierci. Bo staniesz kiedyś twarzą w twarz przed tronem Boga a On Cię zapyta: „Po co chodziłeś na Oazę? Po co marnowałeś czas? Czy naprawdę szukałeś mnie? Nie kłam, bo 3x w tygodniu czekałem na Twoje serce a ono błąkało się po bagnach ludzkich ciekawostek i gnoju braku uszanowania świętego miejsca i czasu!”.
Jeżeli naprawdę zależy Ci na Jezusie, musisz się opowiedzieć za lub przeciw takiej formie wspólnoty, jaką jest Oaza. Nie myśl o tym, co było wcześniej. Zapomnij o urazach i błędach, otwórz serce na przebaczenie..., jeżeli naprawdę zależy Ci na Jezusie. A wierzę, Młody Przyjacielu, że naprawdę Ci zależy.
3. Po co jednak formacja, wyjazdy wakacyjne, modlitwa i rozmowy?
To wszystko dla Ciebie. To wszystko jest powolnym rozpakowywaniem skarbu, jakim jest Jezus. On jest spakowany grubą warstwą egoizmu, uprzedzeń, niewiary i słabości naszej, on jest spakowany przez nasze pośpieszne modlitwy, niechlujne rozmowy, stracone Eucharystie. I każde spotkanie, stopień rekolekcyjny, namiot spotkania rozpakowuje najdroższy prezent i jedyny, który może zaspokoić pragnienia Twego serca – Jezusa z Nazaretu – Boga miłości, Boga szaleńczej radości i pokoju, Boga, bez którego każda chwila życia pustką jest a każda praca i zajęcia nonsensem, a każde marzenie głupotą rzuconą na wiatr. Nic bez Niego nie jest warte. Bez Ciebie nic Jezu, który kochasz szczególnie to serce, które teraz czyta te pokorne słowa nieśmiało proszące o wiarę młodego człowieka z ruczajowskiego osiedla. Jezu bądź przy nim, aby na serio potraktował oazowe wezwanie do prawdziwego życia we wspólnocie!
Drogi Młody Przyjacielu!
W Oazie znajdziesz Jezusa, odkryjesz, jak wielkim Ty jesteś skarbem, ile posiadasz talentów i jak je możesz rozwijać. W Oazie poznasz wspaniałych i wartościowych ludzi, pokochasz niesamowitego Przyjaciela – Świętą Biblię Kościoła Chrystusowego, nauczysz się prawdziwej modlitwy a dzięki temu znajdziesz swoje miejsce we wspólnocie parafialnej i kiedy zakończysz formację III stopnia zdecydujesz się czy chcesz być animatorem Twoich młodszych przyjaciół, czy chcesz służyć naszej wspólnocie śpiewem, talentem artystycznym, literackim, liturgicznym czy teatralnym. Choćbyś kiedyś odmawiał codziennie tylko jedno „Zdrowaś Maryjo...” w intencji Oazy, bo rodzina i praca, i dzieci nie pozwolą na więcej, to już wiele pomożesz wspólnocie i będziesz trwałym kamieniem w budowli świętego Kościoła, gdzie Jezus rozdaje łaski i obdarza swoimi darami.
Dziś zrób wszystko, aby Jezus stał się dla Ciebie skarbem. Nie mów: „Nie mam czasu”. Nie mów: „Mam inne sprawy”. Pomyśl, jak rozłożyć zajęcia, aby czasem w swoich planach życiowych i doskonaleniu zawodowym nie brakło miejsca dla Niego, dla Którego zawsze miejsce powinno być pierwsze.
Jezus chce być Twoim skarbem. Jeżeli więc chcesz naprawdę należeć do wspólnoty oazowej i tworzyć naprawdę chrześcijańską wspólnotę przy parafii Zesłania Ducha Świętego na Ruczaju, to przyjmij wszystkie warunki życia oazowego podane w tym liście i powiedz tym zasadom„tak” - najpierw wobec Boga a kiedy będzie trzeba także przy całej wspólnocie oazowej.
A oto podstawowe zasady ruczajowskiego oazowicza:
1. Oazowicz nie rozmawia w kościele.
2. Oazowicz nie żuje gumy w kościele.
3. Oazowicz nie stoi na polu podczas Mszy św.
4. Oazowicz bierze aktywny udział w śpiewie liturgicznym.
5. Oazowicz przychodzi w niedzielę na próbę przed Eucharystią już o 19.15.
6. Oazowicz nie opuszcza spotkań w grupach i w całej wspólnocie.
7. Oazowicz nie odwraca głowy, kiedy napotka Przyjaciela ze wspólnoty.
8. Oazowicz nie pije alkoholu, nie pali papierosów, ani nie wchodzi w świat narkotyków.
9. Oazowicz nie używa wulgarnych słów.
10. Oazowicz nie wstydzi się przyznać przed klasą, że jest oazowiczem.
11. Oazowicz posłuszny jest poleceniom moderatora i animatorów.
12. Oazowicz wie, ze jedyną jego pomocą i skarbem życia jest Jezus, do którego prowadzi Niepokalana Maryja – Matka Kościoła.
13. Oazowicz zdaje sobie sprawę, że nie wypełniając powyższych zasad, nie nadaje się do Ruchu Światło-Życie i tym samym zostanie poproszony o zwrócenie emblematu oazowego jak również o odejście z oazowej wspólnoty.
Drogi Młody Przyjacielu z ruczajowskiego osiedla!
Miesiąc październik będzie w naszej wspólnocie miesiącem odpowiedzialnej decyzji za kształt i formę naszej wspólnoty oazowej. Niech Pan będzie z Tobą, zwłaszcza teraz, kiedy stoisz przed decyzją „być albo nie być” we wspólnocie. Kiedy musisz podjąć decyzję o odpowiedzialnym wykorzystaniu czasu przy parafialnym kościele. Przyjmij te skromne słowa i jeśli możesz, uwierz, że popłynęły one z troską o szczęście Twojego młodzieńczego serca. Cieszę się, że mogłem skreślić parę słów, które pozostaną na zawsze żywym dowodem troski Jezusa, Kościoła i mojej niegodnej kapłańskiej troski o Twoje na pewno spragnione szczęścia i prawdziwej radości serce. Liczę na zrozumienie i Twoją odpowiedzialną decyzję.
Ps. Jeśli chcesz porozmawiać, umów się osobiście lub zadzwoń pod nr .... Jeśli chcesz skorzystać ze spowiedzi u Twojego moderatora, to zawsze możesz się wcześniej umówić. W piątki i niedziele przed wspólnymi spotkaniami i po nich możesz liczyć na moją posługę w konfesjonale. Poza tym zawsze służę w sakramencie pokuty we wtorki o godz. 7.00 i o 18.00, w czwartki o 7.00 i o 18.00, w piątki o 6.30. Nie lękaj się rozmów ani przedstawiania problemów. Mój Przyjacielu, to jest moje życie. I nie ma dla mnie innego szczęścia niż mówić Tobie o Jezusie, przekazywać Go i cieszyć się z Tobą, iż posiadasz największy skarb ludzkości – skarb Jezusa z Nazaretu.
Szalom! Niech Pan będzie z Tobą, mój Młody Przyjacielu!
Kraków, 1 październik 1998 r.
Z modlitwą w Twoich intencjach i darem Jezusowej miłości!
Ks. Wojciech Węgrzyniak
Do Ruczajowskiego Wieczernika - 6
Ruczaj, 29.11.1999 r., godz. 01.39
Drogi Zacheuszu!
Wahałem się, czy skreślić te parę słów o tej porze i w tym czasie! Nie mogłem jednak pozbyć się przemożnej chęci porozmawiania z Tobą a wiesz, że wyjeżdżam na rekolekcje ewangelizacyjne do Chrzanowa i nie będę mógł oglądać Twojego zawsze uśmiechniętego serca na piątkowym spotkaniu oazowym! Dlatego pozdrawiam Cię serdecznie!
Mam nadzieję i wierzę mocno, że nie zmarnowałeś szansy spotkania z Jezusem! (Wiesz, że chodzi mi o rekolekcje!). Dla mnie to była super fajna sprawa. Nie dlatego, że nie musiałem mówić, ale dlatego, że mogłem słuchać właśnie Jego – no, wiesz o Kogo mi chodzi...
I wyobraź sobie, że widząc ponad 200 osób tak młodych a tak pięknych swoim zasłuchaniem, zakochałem się na nowo w młodości! Dlatego chciałbym, abyśmy popatrzyli razem na młodego człowieka.
Wpadłem na pomysł, aby wymyśleć zasady, które pozwolą mi zawsze cieszyć się z ludzi młodych. Przeczytaj je, przemyśl, weź do serca i jeśli choć jedną zapamiętasz, pomóż mi tym samym kochać każdego młodego człowieka – bo nad tę miłość nic piękniejszego znaleźć nie można! (to sekret – ale mów wszystkim!)
1. Każdy młody może być dobry!
2. Nie przekreślaj z góry Twojego kolegi!
3. Daj mu jeszcze jedną szansę!
4. Nie pobłażaj jego błędów!
5. Nie zrażaj się przysłowiowymi „chamami”!
6. Nie bój się „zadymiarzy”!
7. Zapytaj młodego „How are you”?
8. Zaproś go do wspólnoty!
9. Powiedz mu choć raz o Jezusie!
10. Zrób codziennie coś dobrego dla człowieka młodego!
Wierzę mocno, drogi Zacheuszu, że jeszcze raz uwierzymy na nowo w młodość a zakochawszy się w każdym jej wcieleniu wędrującym ruczajowskimi ścieżkami, zrobimy miłą niespodziankę Temu, który nie pozwoli nigdy, aby duch nasz i serce nasze uległy starości!
Ps.
Drogi Zacheuszu! Zejdź w końcu z drzewa uprzedzeń do swoich kolegów i zaproś ich do domu Twojej miłości! Dobrze?
Klucz zostawiłem u Mateusza (25, 40)…
x. W.W.
Hołd Ruchu Światło-Życie
HOŁD RUCHU ŚWIATŁO-ŻYCIE
ARCHIDIECEZJI KRAKOWSKIEJ
SKŁADANY BOGU WSZECHMOGĄCEMU
W PRZEDEDNIU
(lub na progu)
ROKU WIELKIEJ ŁASKI OD PANA
Kiedy orędzie o narodzinach Zbawcy napełnia świat pokojem,
Kiedy głos radości przebiega z weselem po okręgu ziemi,
Kiedy Odwieczne Słowo Ciałem się staje a stary człowiek dostrzega nadzieję,
Kiedy 2000 lat woła o wdzięczność miłującemu Bogu,
Stajemy i my, którym dane zostało tworzyć wspólnotę Ruchu Światło – Życie,
Stajemy w duchu z ks. Franciszkiem Blachnickiem - Sługą Bożym a naszym założycielem.
Stajemy z orędziem niezmierzonej wdzięczności za otrzymane i otrzymywane charyzmaty łaski.
Tobie chwała, Panie, za charyzmat Światło – Życie,
Dar Twojego Syna, który światłem świata,
Twojego strumienia na pustyni życia,
Widzenia lampy Słowa przez Namiot Spotkania.
Chwała Panu na wieki!
Tobie chwała, Panie, za charyzmat Ewangelizacji,
Dar przyjęcia Jezusa jako Pana i Zbawcy,
Twojego źródła prawdziwej radości,
Osobistego spotkania z Alfą i Omegą.
Chwała Panu na wieki!
Tobie chwała, Panie, za charyzmat Ewangelii Wyzwolenia,
Dar ogłaszania Zbawienia z mocą i znakami,
Twojej siły w Krucjacie Wyzwolenia Człowieka,
Zwycięstwa nad grzechem w łasce nawrócenia.
Chwała Panu na wieki!
Tobie chwała, Panie, za charyzmat Katechumenatu,
Dar autentycznej formacji w szkole Jezusa,
Twoich rekolekcji i spotkań grupowych,
Odkrywania radości bycia uczniem Pana.
Chwała Panu na wieki!
Tobie chwała, Panie, za charyzmat Liturgii,
Dar czerpania ze źródła i szczytu Kościoła,
Twojej przestrzeni niekończącego się święta,
Stawania w Eucharystycznym przedsionku niebieskiej świątyni.
Chwała Panu na wieki!
Tobie chwała, Panie, za charyzmat Chrystusa Sługi i charyzmat Diakonii,
Dar wielorakiej posługi dla życia wspólnoty,
Twojego Syna wzoru wieczernikowej służby,
Pochylania nad potrzebą z przepasaniem szaty miłości.
Chwała Panu na wieki!
Tobie chwała, Panie, za charyzmat Kościoła Domowym nazwany,
Dar wierzącej rodziny z Ewangelią w ręku,
Twojego odbicia Nazaretańskiego Domu,
Świadectwa w świecie cywilizacji śmierci.
Chwała Panu na wieki!
Tobie chwała, Panie, za charyzmat Kościoła, który Żywym zwany,
Dar wspólnoty z Tobą i naszymi braćmi,
Twojego Izraela Nowego radości,
Widzenia w człowieku Jezusa Chrystusa.
Chwała Panu na wieki!
Tobie chwała, Panie, za charyzmat Matki Niepokalanej Kościoła,
Dar Maryjnego zawierzenia i oddania siebie,
Twojej Pierwszej Oazy Nowego Życia,
Odkrywania w Różańcu tajemnicy Matki.
Chwała Panu na wieki!
Tobie chwała, Panie, za charyzmat jedności,
Dar Świętego Ducha, spoiwa Kościoła,
Twojej tajemnicy Ducha Ognia i Żaru,
Łączności w wierze z Kościołem lokalnym.
Chwała Panu na wieki!
Boże Ojcze i Synu, i Duchu Najświętszy,
Boże łaski miłości, pokoju i prawdy,
Boże Tęsknoto Nowego Człowieka a starego celu.
Przyjmij hołd wdzięczności od Twojego Ruchu, Twojej Wspólnoty „Światło-Życie” zwanej.
Oto bowiem dzisiaj szczęśliwa godzina narodzin.
Oto dzisiaj dwutysięczny jubileusz Odwiecznego Światła.
Oto dzisiaj tysiąc lat wiary Krakowskiego Kościoła.
Oto rok miłosierdzia i łaski.
Oto czas pojednania i pokoju.
Oto dni, które Panu podobać się pragną.
Radujmy się zatem ze wszystkim braćmi.
Radujmy się razem w Ruchu Światło-Życie.
Radujmy się, bo wielki jest Pan i godzien wszelkiej chwały,
Godzien odebrać cześć, i moc, błogosławieństwo i mądrość, bogactwo i potęgę po wszystkie wieki wieków.
Kraków 1999/2000
Psalm 1,3-6
Psalm 1,3-6
3
I będzie jak drzewo zasadzone nad kanałami wód,
które owoc swój wydaje w swoim czasie i liść jego nie zwiędnie,
a wszystko co zrobi, będzie sukcesem.
4
Nie tak kary godni,
ale jak plewa, którą wiatr unosi.
5
Dlatego nie ustoją kary godni na sądzie,
ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych,
6
Bo Pan zna drogę sprawiedliwych,
a droga kary godnych zaginie.
Psalm 1,1-2
Psalm 1,1-2
1
Szczęśliwy człowiek,
który nie poszedł za radą kary godnych,
nie stanął na drodze błądzących
i nie zamieszkał na terytorium kpiarzy,
2
ale w Prawie Pana jego przyjemność,
i nad Jego Prawem rozkminia dniem i nocą.
Brak
Brak mi Twej dłoni, Panie, która prowadziła mnie od kołyski.
Brak mi Twego ciepła, które umacniało chłodne noce moich kryzysów.
Brak mi Twego Seca, które kochało mnie w szarpaninach agresji.
Brak mi Ciebie.
Dlaczego?
Dlaczego nie jesteś?
Wystawiasz na prośbę?
Na pokuszenie?
Nie?
Przyjdź, Panie,
Zdejmij mnie z krzyża i złóż w grobie,
Bo ciało usycha z tęsknoty do poranka wielkanocnego.
2 III 1997