O co
właściwie
nam chodzi?
strona ks. Wojciecha Węgrzyniaka
Wojciech Węgrzyniak
Pochodzę z Podhala a dokładnie z Mizernej. Jestem księdzem od 6 czerwca 1998 roku. Przez pierwsze 3 lata kapłaństwa byłem wikariuszem w Krakowie na os. Ruczaj. Potem wyjechałem za granicę.
Pięć lat spędziłem na studiach w Rzymie, trzy następne w Jerozolimie. Od października 2009 roku pracuję na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie. Moja specjalność to nauki biblijne a dokładniej Stary Testament. Mieszkam przy Kolegiacie św. Anny w Krakowie, starając się pomagać również w duszpasterstwie.
Planowane rekolekcje
2013
Dla kapelanów Wojska Polskiego, Częstochowa, 23-26.09
WSD Radom, 3-8.12
Duszpasterstwo Akademickie, Kraków, U Dobrego, 15-18.12
Bęczarka, 20-22.12
2014
Duszpasterstwo Akademickie Most, wielkopostne, Wrocław, 5-8.03
Duszpasterstwo Akademickie u Brata, wielkopostne, Kraków, 30.03-2.04
Parafialne wielkopostne, Kwaczała, 6-9.04
Kapłańskie, Ziemia Święta, sierpień/wrzesień
WSD Łomża, koniec września
Parafialne - Niepołomice, koniec października
2015
Rekolekcje o Słowie Bozym, Krościenko, ferie zimowe (5 dni)
Parafialne wielkopostne - Kraków - św. Jadwigi
Parafialne adwentowe - Jaworzno-Szczakowa
2016
Parafialne wielkopostne - Chrzanów-Kościelec
2017
Parafialne wielkopostne (V Niedz. Wlk.Postu)- Sułkowice
2018
Parafialne wielkopostne (V Niedz. Wlk.Postu)- Nowy Targ, św. Katarzyny
Wygłoszone rekolekcje
1998
Parafialne wielkopostne – Kwaczała, marzec
ONŻ O st. - Bystra Podhalańska, sierpień
1999
ONŻ I st. - Babice, lipiec
Ewangelizacyjne - Młoszowa-Chrzanów, październik
2000
Misje parafialne - Kraków, Piaski Nowe, 26.03-2.04 (wraz z ks. Janem Nowakiem)
ONŻ II st. - Groń, lipiec
Dla młodzieży - Kraków, Kurdwanów, 24-27.09
Parafialne adwentowe - Niegowić, grudzień
2001
Parafialne wielkopostne - Dębno, marzec
Parafialne wielkopostne - Frydman, marzec
Dla Liceum Męskiego oo. Cystersów - Kraków, Szklane Domy, 9-11.04
ONŻ III st. (ogólnopolskie) - Kraków, lipiec
2002
ONŻ O st. - Osieczany, lipiec
2003
Parafialne wielkopostne - Dębno, 13-16.04.2003
Parafialne adwentowe - Kraków, os. Ruczaj, 17-20.12
Parafialne adwentowe – Krempachy, 20-23.12
2004
Dla I LO w Krakowie, marzec
Parafialne wielkopostne - Niedzica, 28.03-31.03
Parafialne wielkopostne - Raba Wyżna, 4-7.04
Parafialne adwentowe - Kraków, Prądnik Czerwony (Jana Chrzciciela), 19-22.12
2005
Parafialne wielkopostne - Nowy Targ, św. Katarzyny, 12-18.03
Parafialne wielkopostne - Dębno, marzec
2006
Dla szkół średnich w Wieliczce, marzec
Dla inteligencji - Myślenice, marzec
Parafialne wielkopostne - Harklowa, kwiecień
2009
Parafialne adwentowe - Kraków, os. Ruczaj, 12-15.12.2009
Dla Stowarzyszenia Civitas Christiana - Kraków, Łagiewniki, 4.12.2009
2010
Parafialne wielkopostne - Kacwin, 17-20.02
Dla VIII LO w Krakowie, 8-10.03
Dla młodzieży i nie tylko - Kraków, kościół Miłosierdzia Bożego, 9-11.03 (pomoc włoskiej Szkole Ewangelizacji „Sentinelle del Mattino di Pasqua”)
W Bazylice Mariackiej (Parafialne wielkopostne i dla Bezdomnych), Kraków, 21-26.03
Dla pracowników nauki - Kraków, św. Anna, 28.03-1.04
Misje parafialne - Prostyń, 22-31.05
Dla przygotowujących się do Bierzmowania i młodzieży – Nowy Targ, 8-10.09
WSD Hosianum - Olsztyn, 27-29.09
Dla katechetów – Sokołów Podlaski, 15-17.10
Dla katechetów – Nurzec Stacja, 26-28.11
Dla rodziców - Kraków, Biały Prądnik (u ss. Duchaczek), 6-8.12
Dla Duszpasterstwa Akademickiego adwentowe – Warszawa, św. Anny, 12-15.12
2011
Dzień skupienia - WSD XX. Sercanów w Stadnikach, 19-20.01
Misje parafialne - Leńcze, 6-13.02
Dla Duszpasterstwa Akademickiego wielkopostne "Daj się zaprzęgnąć" - Kraków, św. Anny, 10-13.04.
Dzień skupienia "Między kobietą a Panem Bogiem" - WSD XX. Saletynów w Krakowie, 28-29.05.
Z okazji jubileuszu 500-lecia parafii p.w. Trójcy Świętej w Prostyni, 18-20.06.
WSD Drohiczyn, 28.09-2.10.
Kapłańskie - Ziemia Święta, 3-12.11
Dla XX. Chrystusowców z Misji Polskiej - Bochum, 20-21.11
Parafialne adwentowe - Kraków, MB Ostrobramskiej, 11-13.12
2012
WSD Kraków, 21-25.02
Parafialne wielkopostne - Kraków, Dobrego Pasterza, 25-28.03
Dla kapłanów rocznika święceń 1982, Maniowy 9-12.04
Parafialne, przed peregrynacją Obrazu Jezusa Miłosiernego - Maniowy, 17-20.05
Dla katechetów diec. Bielsko-Żywieckiej - Pogórze, 29.06-1.07
WSD Katowice, 26-30.09
Parafialne, przed peregrynacją Obrazu Jezusa Miłosiernego - Chrzanów, św. Mikołaja, 4-7.11
Dla katechetów archidiec. Krakowskiej - Zakopane, 15-17.11
Dla katechetów archidiec. Krakowskiej - Zakopane, 7-9.12
Dla Duszpasterstwa Akademickiego, adwentowe - Radom, 9-12.12
2013
Dla katechetów archidiec. Krakowskiej - Zakopane, 7-9.02
Parafialne wielkopostne - Linz, 15-17.02
Dzień skupienia - Wiedeń, 17.02
Dla pedagogów i wychowawców - Kraków, Bazylika św. Floriana, 18-20.02
Dla katechetów archidiec. Krakowskiej - Zembrzyce, 7-9.03
Parafialne wielkopostne - Katedra Wawelska, 24.02/3.03/10.03
Duszpasterstwo Akademickie - Kraków, św. Szczepan, 10-13.03
Dla nauczycieli - Kielce, 14-16.03
Dla Sióstr Urszulanek - Rybnik, 1-3.05
Dla XX. Chrystusowców z Misji Polskiej - Bochum, 8.06
Życiorys
(z 24.02.2011 na potrzeby nostryfikacji dyplomu doktorskiego)
Urodziłem się 21 marca 1973 w Niedzicy jako najmłodsze dziecko Władysława Węgrzyniaka i Wiktorii z domu Zązel. W latach 1973-1977 mieszkałem w Maniowach a następnie w Mizernej, gdzie część rodziny mieszka do tej pory.
Po ukończeniu w 1988 roku Szkoły Podstawowej w Kluszkowcach uczęszczałem do I LO im. Seweryna Goszczyńskiego w Nowym Targu. W roku szkolnym 1990/1991 zakwalifikowałem się do III stopnia XVII Olimpiady Geograficznej, natomiast w roku 1991/1992 zostałem finalistą XVIII Olimpiady Geograficznej i I Olimpiady Nautologicznej oraz dotarłem do II stopnia Olimpiady Historycznej.
Egzamin dojrzałości uzyskałem w 1992 r., po czym wstąpiłem do Archidiecezjalnego Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie, rozpoczynając tym samym przygotowanie do kapłaństwa i studia na Papieskiej Akademii Teologicznej.
Święcenia diakonatu otrzymałem 8 maja 1997 roku w Skomielnej Białej. Zgodnie z wytycznymi formacji seminaryjnej ostatni rok przed święceniami kapłańskimi spędziłem w Kwaczale, ucząc religii w szkole podstawowej i pomagając w parafii jako diakon.
W 1998 roku uzyskałem magisterium z teologii na podstawie pracy napisanej pod kierunkiem o. Augustyna Jankowskiego OSB zatytułowanej Κoinonia z Bogiem w Pierwszym Liście Jana Apostoła. W tym samym roku, 6 czerwca otrzymałem święcenia kapłańskiego z rąk kard. Franciszka Macharskiego.
W latach 1998-2001 pełniłem funkcję wikariusza w par. Zesłania Ducha Świętego w Krakowie na os. Ruczaj, m.in. ucząc religii w Szkołach Podstawowych 151 i 158 oraz w Gimnazjum nr 23. W roku akademickim 2000/2001 odbyłem studia licencjackie na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie zwieńczone tytułem licencjata z teologii ze specjalnością biblijną. Praca magisterska została uznana za licencjacką. Promotorem był o. Augustyn Jankowski OSB.
W latach 2001-2006 studiowałem w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie. W roku akademickim 2003/2004 byłem reprezentantem studentów Europy Środkowo-Wschodniej oraz członkiem senatu akademickiego tegoż instytutu. W czerwcu 2004 uzyskałem stopień licencjata z nauk biblijnych. Teza zatytułowana "En aletheia kai agape" (2 Gv 3). Richiamo al duplice comandamento nella lettera del Presbitero alla Signora eletta (“W miłości i prawdzie [2 J 3]. Wezwanie do podwójnego przykazania w liście Prezbitera do wybranej Pani”) została napisana pod kierunkiem Johannesa Beutlera SJ.
W latach 2004-2006 kontynuowałem studia w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie przygotowujące do doktoratu.
Od maja do lipca 2006 pracowałem w Sekretariacie Kardynała Metropolitalnej Kurii w Krakowie.
W październiku tego samego roku rozpocząłem studia doktoranckie we Franciszkańskim Studium Biblijnym w Jerozolimie, zamiejscowym Wydziale Nauk Biblijnych i Archeologii Papieskiego Uniwersytetu Antonianum w Rzymie (Pontificia Universitas Antonianum. Facultas Scientiarum Biblicarum et Archaeologiae). W 2007 roku uzyskałem status Candidatus ad Doctoratum i rozpocząłem pracę nad tezą doktorskiej pod kierunkiem prof. Alviero Niccacci OFM (SBF, Jerozolima) i prof. G. Barbiero SDB (PIB, Rzym). Praca doktorska zatytułowana Lo stolto ateo. Studio dei Salmi 14 e 53 (“Głupi ateista. Studium Psalmów 14 i 53”) została obroniona 30 stycznia 2010 roku. Oprócz wspomnianych dwóch moderatorów, recenzentami pracy doktorskiej byli M. Pazzini OFM (SBF, Jerozolima) i A. Mello (SBF, Jerozolima). Ekstrakt pracy doktorskiej został opublikowany w lutym 2010 w Jerozolimie przez wydawnictwo Franciscan Press. Na tej podstawie uzyskałem dyplom Doktora Nauk Biblijnych i Archeologii, zatwierdzony przez władze Papieskiego Uniwersytetu Antonianum w Rzymie dnia 25 maja 2010 roku.
W czasie moich studiów zarówno w Rzymie jak i w Jerozolimie uczestniczyłem w różnych kursach językowych: jęz. włoskiego w Rzymie; jęz. angielskiego w Leicester, Maynooth, Londonie i Nowym Jorku; jęz. niemieckiego w Bonn i Salzburgu oraz jęz. francuskiego w Lyonie i w Angers. Ponadto w czasie wakacyjnym pomagałem w różnych parafiach i wspólnotach religijnych. Przede wszystkim we Włoszech (Roccagorga, Spadafora, Borgo san Donato, Pieve i Maresso), w Anglii (Leicester, Kirkham, Louth, Skegness i Londyn), w USA (Chicago i Nowy York), w Niemczech (Wesseling i Traunstein), we Francji (Lyon) a także w różnych parafiach na terenie Polski, gdzie wygłosiłem kilkanaście rekolekcji parafialnych.
Od 1 października 2009 roku zostałem zatrudniony na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie na stanowisku asystenta w Katedrze Egzegezy Starego Testamentu. Rok później zacząłem pełnić funkcję opiekuna Samorządu Studenckiego oraz opiekuna I roku teologii o specjalności katechetyczno-pastoralnej. W 2011 zostałem adiunktem tej samej katedry.
Od 2009 roku należę do Stowarzyszenia Biblistów Polskich.
Poza publikacją kilku artykułów z dziedziny biblijnej, wygłosiłem referaty na sympozjach w Krakowie (Łagiewniki, wrzesień 2008; UPJPII, kwiecień 2010), w Płocku (WSD, listopad 2009), w Lublinie (KUL, sierpień 2010) oraz wziąłem udział w konferencji naukowej na temat Księgi Psalmów w Oxfordzie (wrzesień 2010). Ponadto opublikowałem 4 tomy homilii i kazań.
Od końca września 2009 roku zamieszkałem przy Kolegiacie św. Anny w Krakowie z zadaniem pomocy duszpasterskiej w parafii, należąc jednocześnie do grupy trzech wykładowców z UPJPII, którzy zostali skierowani przez Metropolitę do sprawowania pieczy nad duszpasterstwem pracowników nauki miasta Krakowa.
W 2010 zostałem wybrany członkiem Rady Kapłańskiej Archidiecezji Krakowskiej.
Siamo noi i discepoli di Emmaus (Pasqua)
Maresso, Pasqua, il 27 marzo 2005
Caro amico…
Mi chiamo Wojciech. Ho 32 anni. Sono uno dei due discepoli in cammino per un villaggio di nome Emmaus.
Come ti chiami? Quanti anni hai? Tu sei il secondo discepolo in cammino per un villaggio di nome Emmaus.
Abbiamo lasciato Gerusalemme. Si, è vero. Abbiamo lasciato un luogo dove si perde invece di vincere, dove si muore invece di vivere, dove si porta la croce invece della corona di gloria. Abbiamo lasciato Gerusalemme, la città che si potrebbe chiamare: il mistero della croce. Non ci piacciono più le sofferenze, rinunce, digiuno. Vogliamo scappare dalla vita dove ci soni i limiti della morale e il giogo dei comandamenti. Si, non è vero? Abbiamo lasciato Gerusalemme.
Ma quale direzione abbiamo preso? Dove è Emmaus? Si dice distante circa sette miglia da Gerusalemme. Non è lontano. È vero. Non è lontana la strada che va dalla croce ai piaceri, dalla fede all’indifferenza, dalla chiesa al mondo. Non è lontano. Ma dove è il nostro Emmaus. Dove vai uomo? Quo vadis, homine? Che cosa vuoi trovare nella vita? Dove vuoi abitare? Come si chiama la città della tua “dolce vita”? Si chiama per caso “Sia fatta la mia volontà”? Forse si chiama “Mai dolore”? oppure “Senza sforzo”. Come si chiama il misero villaggio della nostra fuga?
Non è che abbiamo lasciato tutto. Pur camminando verso Emmaus parliamo di tutto quello che è accaduto a Gerusalemme.
Come i discepoli del vangelo odierno anche noi non possiamo capire “il perché” della nostra fede. Non possiamo capire perché la fede non funziona nella nostra vita. Perché nonostante tutte le esigenze, tutti i propositi buoni non si va avanti. Non possiamo capire perché sempre di più la Chiesa va fuori di moda, la gente gira le spalle, i giovani trovano gli affari più affascinanti, la parola anche se proclamata divina non cambia né la storia né gli esseri umani. Spesso o raramente, nel cuore o nell’apparenza ma discutiamo delle cose che dovevano darci la speranza. Diciamo: “Noi speravamo che fosse Dio a liberarmi”.
Anche noi non camminiamo da soli. Qualcuno si è accostato e cammina con noi. Egli prova a spiegarci tutto quello che è accaduto e che sta accadendo nella vita. Usa la Bibbia. Usa la logica. Parla dal cuore al cuore.
Chi è quello sconosciuto nel nostro cammino verso Emmaus? Tuo padre? Madre? Qualcuno dei parenti? Prete? Suora? Amico? Il libro religioso? Il programma televisivo? Chi è quello sconosciuto nel tuo cammino a Emmaus?
Caro amico…
Si fa sera e il giorno già volge al declino. È il momento della domanda decisiva. Abbiamo coraggio di dire “resta con noi”? Abbiamo coraggio ad invitare il nostro sconosciuto a tavola cioè creare con lui una comunione più stretta? Non si trovavano alla tavola giudaica i nemici. Essere insieme a tavola significava essere d’accordo, stare molto vicino. Allora, abbiamo coraggio a dire “resta con noi” – “mane nobiscum”? Si, abbiamo coraggio. Proprio stasera siamo a tavola della chiesa di Maresso. Siamo qui a dire a quello sconosciuto “resta con noi! Prendi il pane! Di’ la benedizione! Spezza il pane e dallo a noi per aprire gli occhi chiusi, riscaldare i cuori freddi, spalancare le orecchie tappate, rafforzare le mani indebolite e raddrizzate le ginocchia paralizzate!
Caro amico…
Siamo noi i discepoli di Emmaus. Malgrado l’ora tardiva, malgrado la via lontana ti prego, mio compagno della fuga per Emmaus, ti prego, andiamo a Gerusalemme! Torniamo senz’indugio. Prendiamo la strada per trovare gli apostoli e tutti gli altri della santa Chiesa che dicono oggi con la gioia indimenticabile: “Davvero il Signore è risorto!”
Le donne del buon mattino (Pasquetta)
Maresso, Pasquetta, il 28 marzo 2005
Cari amici…
Oggi tutti voi siete donne. Si... Anche se siete maschi. È vero. Non ci credete? Allora ascoltate…
Le donne del vangelo di oggi, il primo giorno dopo il sabato si recarono alla tomba. Sono rimaste fedeli anche dopo la morte. Anche quando Maestro è un cadavere e colui che apriva gli occhi dei ciechi è stato rinchiuso in una tomba. Nonostante tutto e malgrado tutti, l’amore verso Gesù porta le donne alla più misteriosa tomba del mondo.
Cari amici. …
Tutti voi siete le donne del buon mattino. Il mondo dice: “Gesù è morto!” Gli altri dicono: “La religione non vale più niente!” La moda lascia a parte la bellezza del vangelo. I vostri amici cercano la carriera lontana da Golgota. Invece voi, nonostante gli stessi peccati, malgrado i diversi fiaschi, sebbene sembri che la fede non sia più forte come tempo fa, benché Dio non parli come ai profeti, nonostante tutto e tutti, venite da Gesù anche quando Egli sembra essere morto. Venite qua, anche quando non trovate qui niente. Venite in chiesa, anche quando siete sicure di non incontrare Dio onnipotente. Siete fedeli fino alla tomba, perché il vostro cuore batte più forte dell’incredulità.
Le donne del vangelo hanno visto i due uomini. Le loro vesti erano sfolgoranti. Anche se le donne erano impaurite ed incerte, hanno capito bene: “Il Signore non è qui!”
Non è vero che voi siete le donne del buon mattino? Non è vero che anche voi avete sentito questa voce che parla del Risorto? Quanti uomini vi hanno raccontato questa storia? Quanti preti, suore, parenti, amici, catechisti? Non è vero che avete già sentito bene che Gesù vive? Che non è morto? Avete già sentito… Lo sapete meglio di me.
Le donne del vangelo sono tornate dal sepolcro per annunziare la buona novella agli Undici e a tutti gli altri.
Donne del buon mattino di Maresso…
Scommetto che anche voi nella vostra vita siete tornate dalle ceneri della fede per dire almeno ad una persona nel mondo che Gesù vive, che non è vero che Dio sia morto. Scommetto che anche voi avete già annunciato agli altri che soltanto Cristo è la scommessa più sicura nel mondo. Non è vero?
Ma quelle parole parvero loro come vaneggiamento e non credettero ad esse. Povere donne del vangelo di cui non si fidano gli uomini. Penso che gli apostoli assieme con san Pietro sentano vergogna fino ad oggi quando ricordano questo momento in cui non hanno creduto alle donne.
Donne del buon mattino di Maresso… Non vi scoraggiate! Non perdete la fede! Non vi preoccupate dell’indifferenza del mondo, anzi, non perdete vi d’animo per i vescovi, per i preti, per le suore, per i catechisti, per i parenti, che attaccati alle loro debolezze passano i tempi difficili del loro cristianesimo. Non vi scoraggiate! La verità della fede non dipende dagli uomini come il sole sorgerà anche se tutta l’umanità andrà in pezzi.
Le donne del vangelo non hanno visto Cristo risorto. Nello stesso giorno Lo vedrà Maria di Magdala. Alcune Lo vedranno la sera pasquale. Le altre incontreranno il Risorto nel corso di quaranta giorni fino all’Ascensione.
Donne del buon mattino di Maresso…
Voi, avete visto Gesù? Si… Si può! Non è una favola! Avete visto Gesù vivo e risorto?…
Lo vedrete, vi assicuro nel nome del vangelo. Lo vedrete. Prima o poi. Durante la vita o dopo la morte. Nell’eucarestia o nel corpo celeste, nel tuo prossimo o nei santi, nella parola della Bibbia o nella parola del giudizio universale. Nella sofferenza o nella gloria, ma Lo vedrete. Nel nome del vangelo, vi assicuro… perché Egli, il Signore della vita e morte non può nascondersi per sempre davanti a quelli che sono fedeli fino alla tomba.
Cari amici…
Tutti voi siete le donne del buon mattino. Si… Anche se siete maschi.
Lidia. Rossano. Ilaria. Simone. Giada. Luca. Paola. Alessio. Vittoria. Roberto. Antonia. Ambrogio. Franca. Marco. Melissa. Alessandro. Sara. Pietro. Andrea, Francesco, Katjusza, Davide, Tomasso…
Tutti voi, i cui nomi conosce soltanto Dio, tutti voi siete le donne del buon mattino.
È vero!
Non ci credete?